یه خبر خوب (124)

همچون اخوان به دنبال "مسیح نجات دهنده" ام می‌گردم، در حالی که همچون فرخزاد می‌دانم، که او دیگر اینجا نیست...تاریخ تأسیس این وبلاگ: از تیر ماه سال 1395 تا امروز...من اینجا بس دلم تنگ استو هر سازی که می‌بینم بد آهنگ استبیا ره توشه برداریمقدم در راه بی برگشت بگذاریمکجا؟هر جا که اینجا نیستهر جا که پیش آید- اشتباه‌های تایپی و املایی آگاهانه هستند نه از روی بی سوادی، ای داور شتاب زده :)در اینجا، همه با هم می‌جنگند. ثروتمندان با فقرا، سربازان با مردم، و مردم با مردم...در این جهان در هم شکسته، دیگر هیچ پناهگاهی باقی نمانده...و تنها امانگاه تو در این هیاهوی دهشتناک، درون توست... سکوت، گذشت، آرامش یه خبر خوب (124)...ادامه مطلب

همچون اخوان به دنبال "مسیح نجات دهنده" ام می‌گردم، در حالی که همچون فرخزاد می‌دانم، که او دیگر اینجا نیست...تاریخ تأسیس این وبلاگ: از تیر ماه سال 1395 تا امروز...من اینجا بس دلم تنگ استو هر سازی که می‌بینم بد آهنگ استبیا ره توشه برداریمقدم در راه بی برگشت بگذاریمکجا؟هر جا که اینجا نیستهر جا که پیش آید- اشتباه‌های تایپی و املایی آگاهانه هستند نه از روی بی سوادی، ای داور شتاب زده :)در اینجا، همه با هم می‌جنگند. ثروتمندان با فقرا، سربازان با مردم، و مردم با مردم...در این جهان در هم شکسته، دیگر هیچ پناهگاهی باقی نمانده...و تنها امانگاه تو در این هیاهوی دهشتناک، درون توست... سکوت، گذشت، آرامش یه خبر خوب (124)...ادامه مطلب

همچون اخوان به دنبال "مسیح نجات دهنده" ام می‌گردم، در حالی که همچون فرخزاد می‌دانم، که او دیگر اینجا نیست...تاریخ تأسیس این وبلاگ: از تیر ماه سال 1395 تا امروز...من اینجا بس دلم تنگ استو هر سازی که می‌بینم بد آهنگ استبیا ره توشه برداریمقدم در راه بی برگشت بگذاریمکجا؟هر جا که اینجا نیستهر جا که پیش آید- اشتباه‌های تایپی و املایی آگاهانه هستند نه از روی بی سوادی، ای داور شتاب زده :)در اینجا، همه با هم می‌جنگند. ثروتمندان با فقرا، سربازان با مردم، و مردم با مردم...در این جهان در هم شکسته، دیگر هیچ پناهگاهی باقی نمانده...و تنها امانگاه تو در این هیاهوی دهشتناک، درون توست... سکوت، گذشت، آرامش یه خبر خوب (124)...ادامه مطلب

نه. از زمانی که به این دنیا اومدم، پادشاه یا رهبر زنده ای نداشتم. پادشاهان من همگی مرده اند. دهه ها، سده ها و هزاره هاست که رفته اند. شاهزاده، ملکه یا رهبری ندارم. شاه و رهبر من اون مرد یا زنیه که با یکرنگی به دنبال آباد کردن میهن ویران شده و رفاه مردمان اندوهگینش باشه. با افتخار، برای این زن یا مرد، کفش هاش رو روزی سه بار واکس میزنم.

یه خبر خوب (124)...

یه خبر خوب (124)...

امشب که داشتم برمیگشتم خونه با خودم فکر میکردم که من امشب با سد هزار تومن تونستم یه همبرگر معمولی (ارزون ترین ساندویچ موجود)، یه نوشابه کوچیک و دو تا ویفر بخرم. یه شهروند کانادایی یا آمریکایی با سد هزار دلار چه کارهایی میتونه بکنه...یا یه شهروند اروپا (بجز بالکان مفلوک) با سد هزار یورو یا فرانک یا کرون چه کارهایی میتونه بکنه... + نوشته شده در ۱۴۰۲/۰۶/۱۷ ساعت توسط اینجا هیچی نیست  |  یه خبر خوب (124)...ادامه مطلب

الان داشتم با دوستم در این مورد حرف می زدم. گفتم بیام اینجا و سوالم رو بپرسم.از خیلی وقت پیش، این سوال برام پیش اومده که چرا "حسن یزدانی" اینقدر محبوب شده و لقب پلهوان هم گرفته.واقعا و صادقانه برام سوال شده. من که اون زمان رو ندیدم اما همیشه توی مدرسه و فیلم های قدیمی دربارش شنیدم و دیدم که در ایام قدیم ایران، مردانی وجود داشتن که معروف بودن به لوطی و عیار. به معنی جوانمرد. اکثرا شاید کار و بار درست و حسابی هم نداشتن. توی کوچه خیابون پلاس بودن. مثل لات ها و اراذل و اوباش امروزی. اما اون ها کجا و این ها کجا. لوطی ها و عیارها حامی مردم بودن. شریف بودن. ناموس مردم با خیال تخت از کنارشون عبور میکرد یا حتی گاهی که مورد خشونت اوباشی قرار میگرفت به همین لوطی ها پناه می‌برد. برای همین ویژگی‌ها هم بهشون میگفتن جوانمرد. اینا همونایی هستن که در فرهنگ باستانی ما پلهوان نامیده میشن. پهلوان بودن واجد ویژگی‌هایی هست که یکی از مهمترین اون‌ها مردمدار بودنه. یعنی حامی مردم باشی. یعنی حال و روز مردمت برات مهم باشه. با شادیشون شاد بشی و با رنج کشیدنشون تو هم رنج ببری. یعنی حامی و صدای مردمت باشی. حامی و صدای مظلوم باشی. دغدغه جامعه ات رو داشته باشی. اینا چیزایی هستن که همیشه از زمانی که تو دبیرستان بودم درباره پلهوان ها و عیاران یاد میگرفتم.من نمی دونم حسن یزدانی شاید کارهای خیر زیادی انجام داده باشه که پنهانی بوده و حداقل رسانه ای نشده. اینو که انکار نمیکنم. نباید همدیگه رو قضاوت کنیم. اما من هیچوقت، هیچوقت، هیچوقت، جایی ندیدم و نشنیدم که یزدانی حتی کلمه ای، حتی کلمه ای، از مردم ایران دفاعی کرده باشه. نمیگم حرف سیاسی بزنه. میگم حداقل بیاد از این همه فقر و فلاکتی که گریبان مردم رو گرفته ابراز یه خبر خوب (124)...ادامه مطلب

یه خبر خوب (124)...

تصمیم داشتم دیگه فارسی ننویسم تا از شر کامنت های ... لیسان و ... خواران در امان بمونم ولی... نمیشه.خونه می سازن بدون رعایت حداقل استانداردها و بعدش خانواده هایی با کلی خوشحالی و امید میان توی اون خونه های پشمکی و پوشالی ساکن میشن بدون اینکه روحشونم خبر داشته باشه اونجا خونه شون نیست اونجا قتلگاهشونه. و بعدش با یه زمین لرزه ساده رو سرشون ویران میشه و می مونن زیر آوار. دکترهای این دوران، از اونا چی بگم؟ از اخلاقشون بگم؟ نه. ولش کن. از اون مهمتر اینه که... چهل درصدشون بی سوادن و با تشخیص اشتباهشون یا بیماری بیمار رو بدتر میکنن یا در نهایت باعث مرگش میشن (اونم بعد از کلی تیغ زدن) چهل درصدشون هم که فقط با رشوه و زیرمیزی گرفتن حاضر میشن عمل کنن. بیمار بدبخت اگه پول زیرمیزی رو نداشته باشه باید بره بشینه یه گوشه بمیره. با زجر و رنج هم بمیره. چون پول زیرمیزی رو نداشته بده به آقا یا خانم دکتر.سوالی که مدام از خودم می پرسم اینه که اینا این پول ها رو چطوری خرج خودشون و زن و بچه شون میکنن...چطور ممکنه یه انسان، یه پزشک، یه معمار و بنا، اینقدر بی تفاوت باشه نسبت به جان و سلامتی انسان های دیگه...یعنی فقط و فقط پول براشون مهمه. نمیگن الان این شیش تا هشت تا خانواده که میان اینجا زندگی کنن چه بلایی به سرشون میاد؟ نمیگن اون بیمار که پول زیرمیزی نداره به من بده حالا چه بلایی به سرش میاد؟؟ فقط پول؟؟ بی وجدانی و بی شرفی تا به کجا...امروز من و مادرم توی مجتمع پزشکی ایستاده بودیم. رفته بودیم برای آب مروارید چشم مادرم از دکتر سنجری نوبت بگیریم. دکتر تشریف برده بود سفر. گفتن احتمالا یکشنبه هفته بعد برمیگرده. یه مرد سالمندی هم اونجا بود. معلوم نبود برای چی اومده بود. یعنی خودشم نمیدونست برای چی اومده یه خبر خوب (124)...ادامه مطلب

یه خبر خوب (124)...